Blog Bijzonder Meisje

Dag lieve lezer, om niet gelijk met de deur in huis te vallen schrijf ik netjes een korte voorstelblog. Alleen wordt het voorstellen gedaan zonder namen. Ik ben de mama van twee dochters. Een van mijn dochters heeft een diagnose autisme met daar bijkomend een hechtings, angst en prikkelverwerkings-stoornis. Een pittige diagnose. Ik ben een mama van 35 lentes jong (ik word dus over een dikke 3 maanden 36). In 2005 leerde ik mijn man kennen en in 2010 trouwden wij. In 2012 werd ik voor de eerste keer mama van een prachtig wondertje en in 2014 van ons zonnestraaltje.


Inmiddels zijn mijn dochters al 5 en 7 jaar. En ja alle clichés zijn waard, wat vliegt de tijd toch voorbij. In het dagelijks leven werk ik als assistente in de huisartsenzorg. En ik ben een bezige bij. Ik schrijf graag blogs. Daarom startte ik met mijn blog www.bijzondermeisje.nl . Helaas wordt de naam niet begrepen, want elk kind is toch bijzonder? Ja dat klopt en mijn beide meisjes zijn voor mij bijzonder. Maar toen ik mijn blog begon hadden we nog geen diagnose. En door de hulpverleners werd ze een bijzonder meisje genoemd. Wat ik persoonlijk heel passend vond voor mijn blog.


Inmiddels schrijf ik al de nodige jaren en via mijn blog leerde ik Edith kennen van Gwoonhandig, hoe groot is de kans dat je de schrijfster van een blog op een plaatselijke markt tegen komt? Heel klein vooral als je ook nog eens uit andere woonplaatsen komt. Maar het heeft zo moeten zijn. Edith vroeg me of ik het leuk zou vinden om stukjes te schrijven voor Gwoonhandig.
Via deze leuke en handige website krijgen jullie dus regelmatig stukjes van mij te lezen, avonturen over ons als gezin maar ook situaties over mijn dochters. Want waar een bijzonder kindje is, wil niet zeggen dat de brusjes het altijd gemakkelijk hebben.


Oh ja! Onze namen, die hou ik in het midden. Ik blog anoniem, uiteraard kun je me via Gwoonhandig of via mijn eigen website bereiken. Maar de keuze om geen namen te gebruiken is heel bewust gemaakt. Ik schrijf mijn blogs om van me af te schrijven, maar ook omdat veel ouders zich hierin herkennen.
Politieagent in Spijkerbroek
Onze dochter is dol op de politie. Als je vraagt wat ze worden wil dan is haar antwoord dat ze agent wil worden. En om precies te zijn politie in spijkerbroek. Doordat kindjes uit haar klas zeiden dat het niet kon nam ik contact op met onze wijkagent. En kwam in contact met een hele vriendelijke vrouwelijke agent.

New hair don't care
Daaag krullen, soms zijn haren best wel een dingetje. Maar hoe doe je dat als haren geknipt worden bij een kindje met autisme problematiek? Het is niet heel gemakkelijk. Gelukkig hebben we een geweldige kapster.

Verkeerd beeld
Als je onze dochter ziet dan zie je eigenlijk weinig. Ja ze is groot en ziet eruit alsof ze een jaar of 10 is. Ze komt wijs over maar onder dat mooie snoetje zit een heleboel verborgen. Dit zorgde ervoor dat wij jaren een verkeerd beeld hebben gehad van haar. Het heeft mij heel veel pijn gedaan omdat ik haar als mama jaren overschat heb en verkeerd met haar ben omgegaan.
Door de ogen van een peuter
Ze is dan wel geen peuter meer maar deze blog wil ik heel graag met jullie delen. De blog schreef ik vanuit de ogen van onze peuter. Inmiddels zijn we (bijna) vier jaar verder maar ik lees deze blog zelf nog met zoveel plezier terug. Ik kan natuurlijk niet in haar hoofdje kijken. Maar door goed te kijken en luisteren kom je een heel eind!
Mama ik at macaroni
Onze dochter heeft een eetstoornis ten gevolge een prikkelverwerkingsstoornis. Waar ze vroeger echt alles al eet ze nu bijna niets meer. Ik kan me er soms zo boos over maken en het frustreert me enorm. En we vechten nog steeds elke dag met eten. En zetten door met eten proeven en proberen. En heel soms lukt het om er iets in te krijgen!
Ben ik te beschermend
Vaak heb ik het gevoel dat ik mijn dochter meer los moet laten, maar ik vind dat erg moeilijk omdat ik vaak ook zie dat ze gekwetst of onzeker is. Vaak komt dit voort uit haar angsten en prikkels die ze binnenkrijgt. Voor mijn gevoel ben ik soms veel te beschermend. Herkennen jullie dit?
Lees de blog verder op de website!
Volle Maan
Ja hoor, wij hebben hier in huis een weerwolfje wat enorm reageert op de volle maan. Als baby zijnde door middel van sprongetjes en nu met haar gedrag. Een vriendin van me appt me met volle maan altijd dat het weer zover is. Ik heb het dan al in levenden lijve ondervonden. Gek eigenlijk dat het zoveel impact heeft op onze dochter.
Een boze mama
Hebben jullie ook van die voorbeeldige kindjes? Van die engeltjes die nooit wat verkeerd doen en altijd luisteren? Nee he? Vast niet. Die van mij ook niet hoor. En soms kan deze mama heel erg boos worden. Wat vaak wel een dingetje is hier in huis.